تدريس يكي از فعاليت هاي كلاني است كه به آساني مي توان آن را در قالب يك مجموعه يا يك نظام كلي به تصوير كشيد و زير مجموعه هاي ريز و درشت آن را شناسايي كرد. متخصصانآموزش و پرورش سالهاست در انجام اين مهم اهتمام ورزيده،اجزاي مختلف كوچك و خرد نظام تدريس يا مهارت هاي تدريس را شناسايي كرده اندو آنها را تك مهارتها خوانده اند.براي هريك از تك مهارتها تعريفي خاص داده اند و مختصات و ويژگي هاي آنها را برشمرده اند. تك مهارت هاي تدريس را مي توان از طريق تمرين و ممارست به مرحله ي ورزيدگي و گاه فوق ورزيدگي رساند.معلمان نيز،بنا به استعداد ها و توانمندي هاي فردي خويش،در پاره اي از تك مهارت هاي حرفه اي خود به ورزيدگي هاي بارز و آشكار و قابل قبولي مي رسند.به طوري كه با برجسته كردن آن تك مهارت(ها)ساير مهارت هاي كوچكتر را كم رنگ جلوه دهند يا آنها را به طور ضمني به اجرا مي گذارند.



عمده ترين تك مهارتهاي شناخته شده در فعاليت هاي ياددهي-يادگيري عبارتند از :

1. مهارت در انتخاب مطلب(choosing subject)

مهارت در انتخاب مطالب مناسب به معلم كمك مي كند به ضرورتها و غير ضرور ها توجه داشته باشد

2. مهارت در آماده شدن قبل از ورود به كلاس (prearing)

آماده شدن براي ورود به كلاس در تهيه طرح درس و ابزار ها و لوازمي كه براي اجراي آن مورد نياز است،خلاصه مي شود.

3. مهارت در شروع دلچسب و رغبت انگيز(setting)

مهارت در شروع درس هسته ي تمامي مهارتهاي ارتباطي است كه در تدريس به كارگرفته مي شود.

4. مهارت در بيان ساده و قابل فهم(explaning)

بيان خوب ويژگي هايي دارد: مختصر است،جذاب است،دربرگيرنده ي نكات اصلي درس نيز است.

5. مهارت در به بكار بردن كلمات خوب و با ارزش

پرهيز از لغات نابجا،ركيك و مستهجن،ارزش و منزلت كلاس درس را بالا مي برد

6. مهارت در پرسش و پاسخ(asking and answering questions)

به كارگيري فنون واضح بودن پرسش وبه هم پيوستگي پرسشها سبب مي شود دانش آموزان در پاسخ دادن دچار گيجي و سردرگمي نشوند و مرزهاي بين درك و بيان خود را تميز دهند.

7.مهارت در پيوند مطالب درسي با زندگي روزمره و آينده

معلم آگاه و علاقه مند به حرفه خويش،سعي مي كند با زندگي اجتماعي شاگردان خود آشنا شود،محيط زيست آنان را بشناسد و به نياز هايشان پي ببرد. با اين شناخت خواهد توانست مهارتي را در خود تقويت كندكه همواره درسش را با زندگي روزمره ي شاگردانش همگام و همسو سازد و با اين مهارت لذت يادگيري را به يادگيرندگان بچشاند.

8. مهارت در استفاده از كارافزارهاي آموزشي (using the aids)

معلمانبا كسب اين مهارت مي توانند بيشتر ياد بدهند،بهتر ياد بدهند،شور و شعف بيافرينند.

9. مهارت در تشويق و تنبیه ترغيب كننده

هم تشويق و هم تنبيهِ بجا و مناسب و به اندازه،عامل تقويت روحي و بر انگيزنده ي توان شاگردان مي شود.

10. مهارت در خلق مثال هاي راه گشا(giving examples)

مثال خوب و مناسب مثل كليدي است كه به قفل بسته مي خورد و به راحتي آن را مي گشايد

11.مهارت در گوش دادن(listening)

معلماني كه اين مهارت را دارند مي توانند با مخاطبان خود ارتباط عميق و بي كم و كاستي برقرار نمايند.

12.مهارت در تعين تكليف مناسب و ذوق انگيز

مهارت در تعين تكليف نوعي انتقال مدرسه به خانه است.

13.مهارت در به اجرا گذاشتن كارهاي گروهي (group working)

14. مهارت در كشف استعدادها و شكوفا كردن خلاقيت هاي ذهني دانش آموزان

15. مهارت در توجه به تمامي دانش آموزان

16. مهارت در ارتباط غير كلامي (non-verbal communications)

اين مهارت شامل : حركات بيانگر - ارتباط هاي چشمي – تنظيم صدا – سكوت – خط خوش – پوشش مطبوع – رازداري

17. مهارت در پايان دادن به درس(ending)

دو روش در اين مورد مهم تر است كه : روش شناختي و روش اجتماعي مي باشد. نخستين روش به تحكيم آنچه كه آموخته اند و دومين روش منجر به اين مي گردد كه به دانش آموزان احساس توفيق دست مي دهد كه سبب ادامه كوشش و جديت مي گردد.

منبع : كتاب سهم معلم شيوه ي معلم علي رؤوف 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: